- Jun 6, 2020
- 11,521
- 4,389
استراتوس
نوع اصلی این ابر لایه‌ای یكدست و شبیه مه می‌باشد .
و معمولاً به صورت توده متراكمی از بخار آب كه قطر آن در همه‌جا یكسان است، مشاهده می‌گردد.
ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار كم است بارندگی در این ابرها در حرارت‌های فوق صفر درجه سانتی‌گراد بصورت ریزدانه می‌باشد.
ابرهایی كه صاف و شبیه به پتو هستند استراتوس (Stratus) نامیده می‌شوند. باران در ابرهای استراتوس هم تشكیل می‌شوند.
اگر باران ریز یكنواخت برای مدت كوتاهی ببارد، احتمالاً از یك ابر استراتوس باریده است.
ابرهای استراتوس شبیه به پتو هستند. ابرهاتوده های قابل رویت قطرات اب یا بلورهای یخ بوده كه در تروپوسفر زمین (پست ترین لایه جو زمین) شناورندو با نیروی باد حركت می كنند.
ابرها از فضا به صورت پوشش سفیدی كه كره زمین را احاطه كرده اند قابل رویت هستند.
چگونگی تشكیل ابرها: ابرها هنگامی تشكیل می شوند كه بخار اب بر روی ذرات ریز گردوغبار كه در هوا معلقند تقطیرمیشود.
این تقطیر (تشكیل ابر) در زمان برخورد هوای گرم و سرد اتفاق می افتد. هنگامی كه هوای گرم از یك سمت كوهستان صعود می كند یا هنگامی كه بر فراز یك منطقه سرد مانند حجمی از اب خنك حركت می كند ،خنك می شود.
علت این پدیده این است كه هوای خنك قادر به حفظ بخاراب كمتری نسبت به هوای گرم بوده واب اضافی به صورت مایع یا یخ فشرده می شود.
پیشوندها و پسوندهای مورد استفاده برای توصیف ابرها: ابرها با توجه به ظاهر و ارتفاعشان درجو شناخته می شوند .
برای مثال سیرو(به معنی دسته مو) پیشوندی استكه برای ابرها در ارتفاع بالا(بالای 20000 فوت) استفاده می شود. التو پیشوندی است كه برای ابرهای میانی(بین6000 تا 20000 فوت)استفاده میشود. برای ابرها در ارتفاع پائین پیشوندی وجود ندارد.
هنگامی كه ابرها نزدیك زمین هستند مه نام می گیرند.
نیمبو(به معنی باران) پیشوندی است كه برای ابرهای با قابلیت بارش استفاده می شود.
پسوند نیمبوس نیز همین كاربرد رادارد.كومولو(به معنی توده )به ابرهای انباشته
و استارتو(به معنی لایه)به ابرهای پهن،هموار ولایه ای اطلاق
می شود
به جایی که توده ی هوای گرم جایگزین توده ی هوای سردشود و خود به هوا برود؛ جبهه ی گرم ایجاد می شود؛ در این صورت هوای گرم به صورت آرام؛ آرام درارتفاع ۵۰۰ تا ۲۰۰۰متری بالا می رود و استراتوس راایجاد می کند که؛ در هنگام بارش محدوده ی ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتری را در بر می گیرد.پوشنی ( استراتوس ) چگونه ابری است؟
غالباً لایه ابری خاكستری با پایه نسبتاً یكنواخت ، كه ممكن است زیر باران ، منشورهای یخ یا برف دانه‌ای بدهد . هنگامی كه خورشید از پشت این ابر مرئی است ، نمای آن به روشنی قابل
تشخیص است . پوشنی پدیده‌های هاله تولید نمی‌كند ، مگر ، در صورت امكان ، در دماهای بسیار پایین . گاه پوشنی به شكل تكه‌های ناهموار پدید می‌آید .
هنگامی كه از بالا مشاهده میشود ، پوشنی همواره قله یكنواخت دارد ، كه معمولاً با وارونگی دما یا لایه دیگری كه به صورت گرمایی پایدار است مشخص شده است . پوشنی همان مشخصه‌های مه را می‌تواند داشته باشد ، جز اینكه در سطح زمین پدید نمی‌آید .
نوع اصلی این ابر لایه‌ای یكدست و شبیه مه می‌باشد .
و معمولاً به صورت توده متراكمی از بخار آب كه قطر آن در همه‌جا یكسان است، مشاهده می‌گردد.
ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار كم است بارندگی در این ابرها در حرارت‌های فوق صفر درجه سانتی‌گراد بصورت ریزدانه می‌باشد.
ابرهایی كه صاف و شبیه به پتو هستند استراتوس (Stratus) نامیده می‌شوند. باران در ابرهای استراتوس هم تشكیل می‌شوند.
اگر باران ریز یكنواخت برای مدت كوتاهی ببارد، احتمالاً از یك ابر استراتوس باریده است.
ابرهای استراتوس شبیه به پتو هستند. ابرهاتوده های قابل رویت قطرات اب یا بلورهای یخ بوده كه در تروپوسفر زمین (پست ترین لایه جو زمین) شناورندو با نیروی باد حركت می كنند.
ابرها از فضا به صورت پوشش سفیدی كه كره زمین را احاطه كرده اند قابل رویت هستند.
چگونگی تشكیل ابرها: ابرها هنگامی تشكیل می شوند كه بخار اب بر روی ذرات ریز گردوغبار كه در هوا معلقند تقطیرمیشود.
این تقطیر (تشكیل ابر) در زمان برخورد هوای گرم و سرد اتفاق می افتد. هنگامی كه هوای گرم از یك سمت كوهستان صعود می كند یا هنگامی كه بر فراز یك منطقه سرد مانند حجمی از اب خنك حركت می كند ،خنك می شود.
علت این پدیده این است كه هوای خنك قادر به حفظ بخاراب كمتری نسبت به هوای گرم بوده واب اضافی به صورت مایع یا یخ فشرده می شود.
پیشوندها و پسوندهای مورد استفاده برای توصیف ابرها: ابرها با توجه به ظاهر و ارتفاعشان درجو شناخته می شوند .
برای مثال سیرو(به معنی دسته مو) پیشوندی استكه برای ابرها در ارتفاع بالا(بالای 20000 فوت) استفاده می شود. التو پیشوندی است كه برای ابرهای میانی(بین6000 تا 20000 فوت)استفاده میشود. برای ابرها در ارتفاع پائین پیشوندی وجود ندارد.
هنگامی كه ابرها نزدیك زمین هستند مه نام می گیرند.
نیمبو(به معنی باران) پیشوندی است كه برای ابرهای با قابلیت بارش استفاده می شود.
پسوند نیمبوس نیز همین كاربرد رادارد.كومولو(به معنی توده )به ابرهای انباشته
و استارتو(به معنی لایه)به ابرهای پهن،هموار ولایه ای اطلاق
می شود
به جایی که توده ی هوای گرم جایگزین توده ی هوای سردشود و خود به هوا برود؛ جبهه ی گرم ایجاد می شود؛ در این صورت هوای گرم به صورت آرام؛ آرام درارتفاع ۵۰۰ تا ۲۰۰۰متری بالا می رود و استراتوس راایجاد می کند که؛ در هنگام بارش محدوده ی ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتری را در بر می گیرد.پوشنی ( استراتوس ) چگونه ابری است؟
غالباً لایه ابری خاكستری با پایه نسبتاً یكنواخت ، كه ممكن است زیر باران ، منشورهای یخ یا برف دانه‌ای بدهد . هنگامی كه خورشید از پشت این ابر مرئی است ، نمای آن به روشنی قابل
تشخیص است . پوشنی پدیده‌های هاله تولید نمی‌كند ، مگر ، در صورت امكان ، در دماهای بسیار پایین . گاه پوشنی به شكل تكه‌های ناهموار پدید می‌آید .
هنگامی كه از بالا مشاهده میشود ، پوشنی همواره قله یكنواخت دارد ، كه معمولاً با وارونگی دما یا لایه دیگری كه به صورت گرمایی پایدار است مشخص شده است . پوشنی همان مشخصه‌های مه را می‌تواند داشته باشد ، جز اینكه در سطح زمین پدید نمی‌آید .