شعر و ادبیات تو عمر خواه

[Saeed73]

اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد



و گر به رهگذری یک دم از وفاداری
چو گرد در پی‌اش افتم چو باد بگریزد



و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حُقه دهنش چون شکر فروریزد



من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد



فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد



تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز
هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد



بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ
که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

حافظ
​

 

[SONIC]

درود بر شما.
دل را به دل رهـیـســـــت درین گـنبـد ســپهر

از روی کینه کینه خیزد، از روی مهر مهر