شعر و ادبیات دو بیتی

[SONIC]

گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم که دگر چنین خطا ها نکنم

بوسه دادی و چو برخاست لبت از لب من توبه کردم که دگر توبه بیجا نکنم



XXXXXXXX



همیشه یاد رویت میکنم یار تو گل هستی مو بویت میکنم یار

اگر صد یار بیابم از دو عالم فدای تار مویت میکنم یار



XXXXXXXXX



برای چشم شهلایت بمیرم برای ناز لبهایت بمیرم

دلم خواهد که در هنگام مردن لبت بوسیده در پایت بمیرم



XXXXXXXXX



دو چشمانم به راه است کی میائی دل و جانم فدایت کی میائی

بیا یار جان که مردم از فراقت به دیده جای پایت کی میائی



XXXXXXXXX



افسوس زبیداد جفا بال و پرم سوخت چون شمع شب افروز زپا تا به سرم سوخت

فرق من و پروانه در این بود در عالم پروانه پرش سوخت ولی من جگرم سوخت



XXXXXXXXX



در عالم بی وفا کسی خرم نیست شادی و نشاط در بنی آدم نیست

هر کس که در این زمانه او را غم نیست یا آدم نیست یا در این عالم نیست



XXXXXXXX



بگذار که تا می خورم و مست شوم چون مست شوم به عشق پابست شوم

پابست شوم به کلی از دست شوم از دست شوم نیست شوم هست شوم