یک بغل شب بو ، میان ِ خرمن ِ موهای توست
چشمه ی شعرم ، به زیر طاق ِ ابروهای توست
نغمه ی زنگ ِ شترداران ِ اقلیم ِ حجاز
ذره ای از سازِ زیبای ، النگوی های‌توست
باغ ِ رضوانی که در قرآن نویدش می دهند
گوشه ای از سرزمینِ دنج ِ بازوهای توست
آنچه می گیرد رگ خوابم به آسانی ، به دست
قدرت ِ چشم ِ تو و طوفان ِ جادوی های توست
راندن ِ کِشتی میان ِموج ِ دریا، سخت نیست
سخت بودن،دلبری در موج ِگیسوی های توست
برترین بخش ِ کتاب ِ کهنه ی تاریخ ِ عشق
بی گمان ، پاراگراف ِ باغ ِ لیموهای توست
قبض ِ روحم می کنی، وقتی که پیش ِ چشم ِ من
یک سر ِ مجنون ِ دیگر ، روی زانوهای توست
محمد_علی_شیردل
چشمه ی شعرم ، به زیر طاق ِ ابروهای توست
نغمه ی زنگ ِ شترداران ِ اقلیم ِ حجاز
ذره ای از سازِ زیبای ، النگوی های‌توست
باغ ِ رضوانی که در قرآن نویدش می دهند
گوشه ای از سرزمینِ دنج ِ بازوهای توست
آنچه می گیرد رگ خوابم به آسانی ، به دست
قدرت ِ چشم ِ تو و طوفان ِ جادوی های توست
راندن ِ کِشتی میان ِموج ِ دریا، سخت نیست
سخت بودن،دلبری در موج ِگیسوی های توست
برترین بخش ِ کتاب ِ کهنه ی تاریخ ِ عشق
بی گمان ، پاراگراف ِ باغ ِ لیموهای توست
قبض ِ روحم می کنی، وقتی که پیش ِ چشم ِ من
یک سر ِ مجنون ِ دیگر ، روی زانوهای توست
محمد_علی_شیردل