کوه

  1. S

    سر کوه بلند

    ?سر کوه بلند? سر کوه بلند آمد سحر باد ز توفانی که می آمد خبرداد درخت سبزه لرزیدند و لاله به خاک افتاد و مرغ از چهچهه افتاد سر کوه بلند ابر است و باران زمین غرق گل و سبزه ی بهاران گل و سبزه ی بهاران خاک و خشت است برای آن که دور افتد ز یاران سر کوه بلند آهوی خسته شکسته دست و پا ، غمگین...
عقب
بالا